காதலியின் கவிதை

உந்தன் காதல் எந்தன் உள்ளே உரசி செல்லுதே

உரிமையோடு என்னை சுரண்டி இனிமை காணுதே

உந்தன் நெஞ்சில் தலை சாயந்து இருக்கும் நேரம்

எந்தனுள்ளே பட்டாம்பூச்சி பறந்து செல்லுதே

பக்கம் நின்று பேசும் பொது பரிதவிக்கிறேன்

தொட்டு விட்டு செல்லும் போது சிலிர்ப்படைகிறேன்

பார்வையாலே நூறு கோடி பரிசம் தருகிறாய்

பாவப்பட்ட உதட்டினிலே முத்தம் தருகிறாய்

வெட்கப்பட்டு நிற்கும்போது இறுக்கி அணைக்கிறாய்

இதழ்கலாலே எனைவருடி இணங்க வைக்கின்றாய்

மோகத்திலே சிக்கி கொண்டு முக்தி அடைகிறேன்

எனை சொர்கத்துக்கு கூட்டி செல்லும் கடவுளாகிறாய்

	Tweet