விடிவெள்ளி விழுங்கிய
கண்கள் இரண்டில்
மின்னலை சேர்த்துவைத்த
பெண்மை சொண்டில்
வெண்ணிலா விளையாடும்
வானவெளியில்
வெட்கத்தை விலைபேசிடும்
உன் கன்ன குழிகள்
என்னவென்று சொல்லுவேன்
என் நெஞ்சத்து ஊஞ்சலை
அது தள்ளாடி விழுகிறது
பெண்மையின் சோலையில்
மகரந்தம் தெளித்திடும்
போதை மலர் தேனில்
நான் மயங்குகிறேன் தயங்குகிறேன்
காதலெனும் சிறு தீவில்
மடியாத இடையினிலே
மடியை வைத்து
விடியாத வேளையிலே
விருந்து கொண்டு
சிணுங்காத உன்தேகம்
நெளிந்து கொள்ள
நான் சிலுர்கின்றேன் சிரிக்கின்றேன்
வெற்றி கண்டு
தவம் கொண்ட முனிவனும்
தவறி விழுவான் - உன்
முகம் கொண்ட மௌனத்தை
கண்டுவிட்டால்
நான் தினம் சாகும்
புது மோகம் உன்னிடத்தில் இருந்தும்
சினக்காமல் இருகின்றாய்
நீ பெண்மையன்றோ
| Tweet | |||||